شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که فکر میکنید خرید یک گوشی که پردازندهای ۸ هستهای دارد، از یک گوشی با پردازنده ۴ هستهای بهتر است زیرا گمان میکنید که تعداد هستههای بیشتر، باعث برتری خواهد شد. واقعیت اما این گونه نیست و این تفکر نمیتواند همیشه درست باشد.
کاری که بازاریابان انجام میدهند این است که تصمیم گیری را برای خریداران آسان نمایند، اما اغلب این افراد آنگونه که باید صادق نیستند. «بیشتر، بهتر است» عبارتی آشناست که برای بازاریابی بسیار مورد استفاده قرار میگیرد.
همانطور که مگاپیکسل بیشتر در دوربینها به معنای تصاویر با کیفیتتر نیست، تعداد هستههای بیشتر در پردازنده نیز دلیلی بر برتری آن نخواهد بود.
مهمترین عامل عدم کارایی کامل در پردازندهها، نرم افزار است. برای مثال بازیهای موبایلی اغلب به نحوی بهینه شدهاند که از چندین هسته استفاده نمایند و همین عامل باعث میشود تا عملکرد نهایی بهتری را ارایه دهند. در هر حال، این قضیه در مورد همه بازیها وجود ندارد، اما مهم این است که در اکثر اپلیکیشنها چنین قابلیتی وجود ندارد. در حقیقت، بیشتر اپلیکیشنها به نحوی طراحی شدهاند که فقط قادر به استفاده از یک یا دو هسته پردازشیاند. با اینحال، پردازندهها اغلب تمامی هستههای پردازشی و سایر المانهای خود را فعال نگه میدارند که همین مورد باعث مصرف بیشتر باتری دستگاه هم خواهد شد.